پایگاه خبری مردمی ها

به گزارش پایگاه خبری مردمی ها  به نقل ازمعیار پرس،تقریبا هر ساله مدتی بعد از تعیین شعار سال، مسوولان و مقامات نسبت به محتوای پیام شعار موضع می‌گیرند و اظهار نظر می‌کنند. البته عموما اظهار نظرها در کلیات است و راهکاری که شعار تعیین شده را عملیاتی کند کمتر مشاهده می‌شود.
اما شعار تعیین شده در نوروز امسال از سوی رهبری از این قاعده مستثنا است. و بیشتر این تصور می‌شود که ذات این شعار — که به نحوی نخبگان دانشگاهی را هم مخاطب قرار می‌دهد، این گروه را به درستی وادار به اظهار نظر کرده است.
این روزها در رسانه‌ها زیاد از ضرورت‌های پیوند دانشگاه و صنعت سخن گفته می‌شود که قاعدتا باید متاثر از محتوای شعار سال باشد؛ تولیدی که وظیفه ایجاد اشتغال را هم بعهده داشته باشد و مبتنی بر دانش باشد، نمی‌تواند در مسیر تحقق این شعار از دانشگاه نگذرد! وقتی عملی دانش‌بنیان می‌شود که علم آن عمل در تحلیل فرهیختگان سوده و سفته شده باشد. به همین دلیل است که ما در یک گذر سردستی در رسانه‌ها حضور مسوولان دانشگاهی را در این رابطه متوجه می‌شویم و می‌بینیم که به حق معتقدند باید میان دانشگاه و صنعت اتصال برقرار کرد. البته یک بار و در زمینه‌هایی پیش از این تلاشی برای اتصال شد و بهره‌هایی نیز نصیب صنعت و جامعه گردید اما هم محدود و معدود بود و هم گسست پیش آمد.
کاشکی کارشناسان به ویژه خود دانشگاهیان در این مورد بیشتر اظهار نظرکنند اما یک چیز به ظاهر آن اندازه آشکار و بدیهی است که غیر کارشناسان نیز می‌توانند درباره آن اندیشه کنند و اظهار نظر نمایند و آن این هست که برای این کار سرمایه‌گذار مالی لازم است و صنعتی که به پخته‌خوری معتاد شده شوقی برای ریسک هزینه ندارد. این نکته هم گفتنی است که در کشورهای دیگر عمدتا این بخش خصوصی است که به دانشگاه رجوع می‌کند و چون عموما نوآوری‌ها در میان این دو گروه خلق می‌شود، بخش دولتی هم ناگزیر تبعیت می‌کند چون قادر به هزینه جداگانه نخواهد بود. در کشور ما بخش خصوصی ضعیف‌تر از آن هست که ریسک سرمایه‌گذاری را بپذیرد و بخش دولتی هم ترسوتر، هم فربه‌تر و هم حریص‌تر از آن هست که تمایل داشته باشد اعتباراتش را در محل دیگری صرف کند. چون از عاقبت ریسک نگران است، چون نمی‌خواهد پولی که در اختیارش هست در جای دیگری هزینه شود و نیز از تحرک در تصمیم‌گیری بی‌بهره است و پخته‌خواری را ترجیح می‌دهد.
این که ضرورت دارد دانشگاهیان درباره علل گسست قبلی نظر دهند و برای اتصال کنونی میان صنعت و دانشگاه راهکار ارائه نمایند برای شکستن طلسمی هست که اجازه نمی‌دهد پیوند لازم میان صنعت و دانشگاه صورت گیرد. شکاندن این طلسم تنها از عهده دانش و آنچه بنیانش بردانش هست، برمی‌آید. حال در طول این سال خجسته — که آغازش با شروع قرن جدیدی در زندگی ایرانیان تقارن دارد، باید چشم انتظار جنبش دانشگاهیان برای کمک به تولید بود، شاید که در پایان سال، شاهده تحقق هر چه بیشتر محتوای شعار امسال باشیم.

نویسنده :سید ابوالقاسم موسوی